14 Mart 2023 Salı

"Where the fear has gone there will be nothing.Only I will remain."

 

Bu videoda anlatılanlar hayatımın yaklaşık ilk 30-32 yılını çok güzel özetliyor. İlk 20 yıl neden ama böyle oluyor neden böyle diyerek geçirdim. Sonraki 10 yıl herhalde ben de böyle tuhaf insanım, tuhafım demekten ulan bende bir sorun var çözemiyorum'a uzanan yolculuğumun sonu birkaç ay içinde tamam be yetti artık diyerek hayatımdaki herkesten kurtulup, hiçbir canlı ile iletişime geçmemek evresinden sonra gelen aydınlanmanın sonucu bu videoda acayip açık bir şekilde görülüyor.

Hiçbir şeyi beğenmeyen, her şeyi (ama her-bir-şeyi) eleştiren, her an neye bağırıp parlayacağını bilemediğim bir babadan ölümüne korkarak ve tüm hayatı, tüm varlığı bana bağlıymış da en ufak bir ters hareketimle dağılıp gidecek diye diken üstünde, bakmaya kıyamadığım bir annenin arasında büyümenin sonucunda hayatımın ilk 30 yılını tam da bu videoda anlatıldığı gibi, bir "people pleaser" olarak geçirdim.

O, herkesi hayatımdan çıkarıp, sonra yavaş yavaş hayata geri dönme aşamasından beridir de başarmaya çalıştığım buydu. Kendimi düzeltmeye, bu anne ve baba ile büyümenin yol açtığı hasarı düzeltmeye çalışıyorum. Çok az yol alabildim ama en azından yol alıyorum.

Çok büyük sorunlara sahip her insanın her birinin evlenip, çocuk yapmış olması ne kadar acı değil mi?

5 yorum:

  1. Sanma ki! Bu evrimi tamamlamışsın, Herkesten ve heryerden gidesi varsa insanın ve de gitme imkanı yoksa, insan kendi içine gidiveriyor. Zira en geniş meydanlar, en büyük avlular, en görkemli bahçeler, en derin denizler, en muazzam gökyüzü hep insanın içinde. İyi ki de!
    Hikayeci dostum, bence çok fazla kasma biz hep böyleyiz. Sağım, solum, önüm, arkam hep sobeeee;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ohoo hepimiz böyleysek toptan altımıza bir kibrit çakalım daha iyi yahu :D

      Sil
    2. Kendini yalnız hissetme. Valla bak hep böyleyiz yahu. Kibrite falanda gerek yok, tak kafaya huniyi koyver gitsin. :) Sen sen ol, hep bi " bi biskrem versem" modunda ol. Unutma sakın, Seviliyorsun Beybi ;)

      Sil
  2. Maalesef ben de anlattığınız gibi bir ailede büyüdüm. Böyle ebeveynlere maruz kalan insanların kendine yeniden ebevenylik yaparak iyileşebileceği söyleniyor. Bununla ilgili bir kitap okuyorum, işe yarar mı bilmiyorum ama sizinle paylaşmak istedim:
    Self-Parenting: The Complete Guide to Your Inner Conversations-John K. Pollard
    Henüz okumadım ama" Olgunlaşmamış Ebeveynlerin Yetişkin Çocukları " kitabıda araştırdığıma göre faydalı olabilir. Bu arada yazdıklarınızı severek takip ediyorum, dilediğiniz gibi bir hayat yaşamanızı diliyorum..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler kitap tavsiyeleri için ama buna da üzülüyorum, neden kendimize ebeveynlik yapmak zorunda kalıyoruz ya :(
      Lindsay C.Gibson'ın kitabının yorumlarına baktım şimdi. Tam benlik mi emin olamadım ama merak ettim. Alacağım.
      John K.Pollard'ın kitabı ise benimle yaşıtmış, o yüzden benim kadar modası geçmiş olduğunu düşündüm yorumlara ve özetine bakınca :D Gerçi tabiki okunmadan bilinmez gene de.

      Sil

So many books, so little time

Mesela.  En son yazdığımda Pazar akşamıydı. Annemleri yolcu etmiştim sabahında. Pazartesi işe gittim, o hafta için planım her gün sabah ilk ...