20 Temmuz 2011 Çarşamba

Süzülelim...

Şimdi şu sırayla gözlerinizi kapayıp, dinlerseniz kendinizi tamamen farklı bir yerde, farklı bir zamanda uçarken bulacaksınız.






Ben yaptım, oldu. Yaklaşık 15 dakika, bulutların arasında süzülmüş gibi oluyor. Ama öyle hafif hafif değil, rüzgar suratınıza suratınıza çarparken kollarınızı açmış serinliği hissetmeye çalışırmış gibi.
Rüzgar çarpa çarpa belki düşüncelerimizi de uyuşturur mu ki.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

“We are what we pretend to be, so we must be careful about what we pretend to be.”

 Kafam cadı kazanı gibi. Rüyalarla boğuştuğum bir gece geçirdiğimden. Dün annem geldi, onu aldım aştiden. Mutluydum yani, mutluyum. Gece de ...