Tatlılara düşkünlüğümü baya baya anlamışsınızdır şu vakte kadar. Waffle'a da son birkaç senedir büyüyen, dizginlenemeyen bir sevgi beslemeye başladım, onu da dedim geçenlerde.
Tatlı takıntım ile etimoloji ve köken takıntım birleşince şimdi olaya şuradan giriyorum. Bizim bu waffle kelimesi ilk olarak Frenkçe olan "wafla" kelimesinden geliyor diyorlar. Wafla bal peteği ya da kek anlamlarına gelebilirmiş. 1185'te bu kelimenin Fransızca "walfre"ye, 13.yy.da Orta Hollandaca olan "wafele"ye dönüştüğünü görüyoruz. Sonradan Hollandaca daha çağdaş haline geldiğinde kelimemiz de "wafel"e dönüşüyor. 1725'te ise artık tam haliyle kelimemize kavuşuyoruz: Robert Smith adlı bir İngiliz'in kitabı
Court Cookery 'de
"Waffles. Take flower, cream..." ifadesi ortaya çıkıyor. Waffle'ın isimlendirilmesi böyle bir yolculuğa sahipken hamurun yolculuğunun çok daha eskiye dayandığını söylüyorlar. İlk çıkış noktası 9.-10.yy.da Hristiyanların Hz.İsa'nın etini simgelediğine inandıkları komünyon ekmeğine dayandığı düşünülüyor.
Sonuçta günümüzde birçok çeşidi yapılır hale gelmiş durumda. Brüksel, Belçika, Liege, Amerikan, Hong Kong, İskandinav, Hollanda gibi isimleri var. Bizde daha çok Amerikan tarzı yapılıyormuş, ben iki çeşit yediğimi düşünüyorum (stroopwafeli saymazsak, o ayrı). Biri bu daha ince, daha yumuşak, içi hafif çiğ bırakılan ve çoğunlukla sandviç şeklinde servis edilen. Diğeri tabakta düz duran, daha kalın, gayet pişmiş, dışı kıtır içi puf, neredeyse kek gibi olan. Beni bu ikincisini seviyorum, bayılıyorum hatta.
Neyse en son bu stroopwafelin tadına bakmıştım. Ne vakittir de her canım çektiğinde kalkıp da cepa'ya mı mado'ya mı oraya buraya mı gideceğim elimin altında olamıyor mu şöyle bir waffle ağacı diyordum. Kendi kendime. Sonunda birkaç hafta önce çıktık annemle, dolaşırken dedim anne bir waffle makinesi alalım. Annem dedi, o ne? Sonraki fotoğrafta annemle kafaları uzatmış, waffle standının arkasında waffle hazırlamakla uğraşan çocuğun üstünden gözlerimizi aşırarak o makineyi görmeye çalışmamız var. Anne bak, işte orada diyorum ben. Annem de tost makinesi gibi birşey o diyor. Öyle diyorum, bildiğin tost makinesi o. E o zaman niye bir daha para veriyoruz diyor annem. Elimde değil anne, çok mutsuzum, para harcamak istiyorum diyorum, ama içimden.
İşte birkaç yere-esse, boyner ve diğer tüm mutfak malzemesi elektronik eşya satan yerler- baktıktan sonra en hesaplı ve mantıklısı olduğuna karar verdiğim makineyi esse'den aldık (Kendimi ve saçma sapan alışveriş mantığımı mazur gösterebilmek için yalan söylüyorum şu an, tek sebebi esse'dekinin paketinin üstünde waffle makinesi yazıyor olmasıydı. Diğerlerinde hep tost makinesi yazıp, ama bunu da şunu da yapar yazıyordu).
 |
| essenso'nun mevzu bahis makinesi bu. |
Ufak tefek beyaz bir makine bu. 3 ayrı aparatı var, waffle şekli veren, normal tost şekli veren bir de o üçgenimsi tost şeklini veren. Isıyı ayarlama gibi bir seçenek yok, fişi takıp çıkarıyoruz. Kullanım kılavuzunda yazdığına göre önce takıp ısı ışığının yanmasını ve sönmesini bekliyoruz. Söndüğü zaman ısı, pişirmek için uygun ayara gelmiş oluyor ve hamurumuzu döküyoruz. 10-15 dakika beklememizi söylüyor kılavuz yeterli pişirme için.
 |
| waffle yüzeyleri de böyle. |
Şimdi tarif olarak ben netten bulduğum tarifi kullandım (kullandık yani, ben buldum annem yaptı, hakkını yemeyeyim). Nette üç şekilde tarif var. İlk iki grup tariflerde yumurtanın sarısıyla şeker çırpılıyor. Beyazıyla da vanilyanın bir kısmı çırpılıyor. Bu iki grubu sonradan birbirinden ayıran, birinde diğer malzemelerin yumurta sarılı karışıma eklenmesi ve beyazlı karışımın sonradan bunun üstüne eklenmesiyken diğerinde önce beyazlı karışıma diğer malzemelerin eklenmesi ve en son sarılı karışımın bunun üstüne eklenmesi. Üçüncü grup ise daha bir evlere şenlik. Direkt tüm malzemeyi karıştırın diyor. Tam hatırlamıyorum şu an ama biz sanırsam ilk gruptaki tarifi denedik. Önce sarısını şekerle çırpıp, onun üstüne diğer malzemeleri ekleyip karıştırdıktan sonra yumurtanın beyazı ve vanilyanın yarısını çırpıp bunların üstüne boşalttık.
 |
| Lezzetçi'den. Bu istediğim türden, kıtır ve puf. |
İlk wafflelar pişerken fark ettim ki bizim bu kullanım kılavuzunda da tarifler var. Güzel güzel, çeşit çeşit waffle tarifini de koymuşlar meğerse. Ama o tariflerde 3 yumurta yazıyor, bizim kullandığımızda bir yumurta olmasına rağmen buram buram yumurta kokuyordu wafflelarımız. Hayatta denemem ben o tarifleri. Ha bir de bu konu var. Pek beğenmedim ben evde yaptığımız bu ilk denemenin ürünü waffleları. Birincisi, dediğim gibi yumurta kokuyordu ki tek yumurta koymamıza rağmen. İkincisi, makineden aldığımız ilk 5 saniye boyunca waffle şahane bir kıvamda oluyor. Böyle dışı çıtır, içi yumuşak sıcacık. Ama o 5 saniyenin sonunda anında lastiğe dönüyor. Böyle soğuk lastik gibi birşey oluveriyor.
Süsleme olarak o anda elimin altında ne buldumsa kullandım ben. Normal yediğimiz çikolatalı kakaolu fındık ezmesi olan sarelle, nutella, alpella gibi şeyden sürdüm önce. Onun üstüne bir muz vardı doğradım. Bir de bir kutu bonibonla, bu danettenin pudinglerimi ne onun üstünde küçük çıtır toplar oluyor ya rengarenk, o kalmıştı bir kenarda onu boşalttım üstüne.
Şimdilik makineyi üst rafa kaldırıp, koydum. Biraz daha tarif inceleyip, bir kez daha deneyeceğim. Gene bu kadar kötü olursa, artık makineyi az kullanılmış olarak buradan satışa çıkarmak zorunda kalırım gibime geliyor.
Food.Com'dan bir tarif : link
SeriousSeats'ten bir tarif : link
Lezzetçi'den tarif : link
Ab'bas Waffle'dan (ki öğle aralarında gidebildiğim en yakın wafflecı orası, gayet de güzel) bir diğer tarif : link
Foododelmundo'dan wafflelar :
link
