The Matchmakers {혼례대첩} (2023)

Joseon Dönemi'nde bir zamandayız. Krallığın başkentinde Sim Jung Woo isimli kahramanımız, devlet sınavını en genç yaşta en birinci olarak geçen bir akıl küpü. Ailesi de krallığın en güçlü iki soyundan birine mensup. Tam hayalini kurduğu gibi bir kamu görevine başlayıp, zekasıyla basamakları birer birer tırmanacağını düşünürken kralın kızı ile evlenmesine karar veriliyor. Prenses de tam düğün töreni sırasında bayılıp, ölmesin mi? Geleneklere göre Sim Jung Woo'nun bir daha evlenmesi ve devlet içerisinde herhangi bir görev alması yasak olduğundan başrol erkeğimiz kocaman evinde, yalnız başına seneler geçirmeye başlıyor.

İktidardaki en güçlü ailenin (Left State Councilor'ın evi - bu councilorları daha önce bir yerde konuşmuştuk çocuklar) evindeki dul gelin Jung Soon Deok ise başrol kızımız. Onun da evlendiği kocası yazık, evliliklerinin ilk yılında zaten hasta olduğu için ölüvermiş. Jung Soon Deok da yine geleneklerden ötürü, gelin geldiği evde yaşamaya, evi çekip çevirmeye devam etmek ve hiç evlenmemek zorunda. Ama Jung Soon Deok'un bir sırrı var: Sabah ve akşamları olan ev işlerini halledip, tüm gün dışarıda, başkent Hanyang'ın sokaklarında bir "matchmaker" olarak çalışıyor. O zamanlar böyle bir gelenek var (ay allahım ne çok gelenek dedim daha iki paragraf oldu). Çöpçatan bizdeki adı ama öyle mi diyeyim? Bu çöpçatanlar, yaşı gelmiş gençleri birbirlerine uygun görüp, bulup, tarayıp evlendiriyorlar. Öyle flört etme, birbirini görme beğenme, birbirini tanıma şu bu bir şeylerin olmadığı zamanlar olduğu için tüm işi bu çöpçatanlar hallediyor. Aileler arasında gidip gelip, böyle niyet mektupları ya da anlaşma mektupları diye düşünebileceğimiz (aslında başka bir şey onlar da o kısmı derinlemesine araştırmam gerekiyor, not ettim) şeyleri değiş tokuş ediyorlar. Çeyiz tarzındaki şeyleri götürüp getiriyorlar falan. Hah işte başrol kızımızın işi de bu. Zevkine yapıyor. Kendisi sonuçta başkentin en zengin ve güçlü ailesinin ikinci gelini. Tanınmamak için de eski köle-yeni minik tüccar bir arkadaşının, Yeo Joo Daek hanımın kılığına giriyor. Üstüne daha alt tabakanın giydiği kıyafetlerden, parlak renkli, ben buradayım diyen kıyafetlerden giyip, yüzüne ağır bir makyaj yapıyor. Bir gözünün altına da esas Yeo Joo Daek'in olduğu gibi bir minik ben kondurunca kendi öz kardeşi bile tanıyamıyor oluyor (bunlar hep gözlük takıp tanınmayan clark kent'in başının altından çıktı hiç öyle göz devirmeyin benim gibi).

Evde kalmış 3 kız kardeş :)

Bu iki şahsına münhasır kahramanımız kaderin bir oyunu ile evde kalmış 3 kız kardeşi (en büyükleri 24 yaşında mı ne, o derece evde kalmışlar yani düşünün) iki üç ay içinde evlendirmek üzere iş birliği yapıyor. Ve maceraları sadece üç kızı evlendirmeye çalışmak olmaktan çıkıp, yıllar öncesine uzanan kraliyet komplolarını çözmeye, kaza gibi görünen cinayetleri ortaya çıkarmaya, veliaht prensi korumaktan, kralın iktidarını muhafaza etmeye kadar bin bir türlü şeye dönüşüyor. Tabi arada da birbirlerine aşık olmaktan geri kalmıyorlar.

The Matchmakers, orijinal adıyla 혼례대첩 (hunriye deçob diye okuyabiliriz) Güney Kore'nin KBS2 kanalında 30 Ekim - 25 Aralık 2023 tarihleri arasında 16 bölüm olarak yayınlandı. Orijinal adı düğün savaşı gibi bir şey demek. Rowoon'u Destined With You'da izleyip, sempatik bulduktan hemen sonra başka bir dizide, hem de bir tarihi romcomda başrol görünce atladım tabiki izlemek için. Böyle eğlenceli, komiklikli, aralarda romantiklikli, bol bol da saray entrikası, güçler arasındaki oyunlar serpiştirilmiş tarihi diziler benim yumuşak karnım artık. Saçlar sımsıkı toplanmış, altta geniş hanboklar giyilmiş kızları, çooonaa diyerek terennüm eden adamları görünce kendimi hoop aralarında buluveriyorum. Çok can sıkıcı bir şeyler olmadığı sürece izlemeye devam ediyorum. Neyse ki bu kez ne can sıkıcı bir şey vardı ne de izlememe engel olacak bir şeyler. Aksine aşırı eğlenceli, mantıksız da olsa gizemli aksiyonlu, tarihi gerçekliği olmasa da tarihi dokulu pek keyifli bir hikaye izledim. Baştan sona kendine has anlatım tarzını ve temposunu korudu. Kendince ters köşeler de yapmaya çalıştı. Oyuncuların hepsi bir şekilde kendini sevdirdi. Hikayenin kötüleri bile sevimli gelebiliyordu yani kötülükleri görünürken.

Ayrıca pek çok açıdan daha "çağdaş" bir hikayeydi. Yani evet Joseon dönemi geleneklerini barındırıyordu hikaye ve zaten temelinde bu geleneklerin kısıtladığı şeylerden çıkan zorunluluklar ve engeller vardı ama tüm bunları, çok da tarihi bir noktaya konumlandırılmadığından belki, biraz daha çağdaş bir bakış açısıyla ele alır gibi davrandı tüm hikaye. Mesela önümüzde her zamanki, erkek egemen kraliyet ortamı ve entrikaları vardı ama tüm her şeyin merkezinde koskocaman bir güç sahibi kadın yer alıyor. Esas kızımız bile aslında tüm hayatını geleneklere ve zamanın ruhuna bir başkaldırı olarak yaşıyor. Hikaye boyunca tanıştığımız kadın karakterlerin hemen hemen hiçbirinin ay elime diken battı benim kurtarın ay gözlerim karardı beni tutun tarzında bir halleri olmadı. Hepsi kendi stilinde dimdikti, kendi hayallerinin peşinde, her durumda kendi kendilerine nasıl her şeyi halledebileceklerini düşünebilen, inisiyatif alabilen kadın karakterler izledik. Onların yanında erkek karakterlerimiz de öyle her şeyi vura kıra halleden, dediğim dedik, kadın karakterleri kurtarıp günü kurtaran kahramanlar şeklinde yer almıyor. Çoğu durumda daha zayıf kaldıklarına ya da yenildiklerine şahit oluyoruz.

Dedim ya Rowoon'u Destined With You'da sevmiştim ve o dizi o kadar kötü olmasına rağmen sonraki işlerine bakmam için motivasyon olmuştu. Burada da fena değildi. Az biraz da olsa oyunculuğuna bir şeyler katar haldeydi. Yine komedi dozu yüksek bir karakter ortaya koyuyor ki bu bence onun oldukça başarılı olduğu bir alan. Buradaki dışarıdan çok ukala ve güçlü, kocaman görünen ama fiziki hiçbir şeyde başarılı veya güçlü olmayan, her şeyi sadece kitaplardan okuyup öğrendikleriyle yapmaya çalışıp, hayata aşırı yabancı olan bu sakar, bilmiş hallerini izlemeyi çok sevdim mesela.

Bakın bu evin hanımı-gelini kılığındaki esas kızımız

Bu da çöpçatan kılığındaki esas kızımız
- hiç tanınmıyor değil mi :D

Esas kızımızı oynayan Cho Yi Hyun'u ilk defa görmüş oldum. 2017'den bu yana dizilerde oynuyor görünüyor ama tek bir dizisini bile izlememişim. Burada ilk defa tanıştığım hali böyle çıtı pıtı (gerçi kanımca Rowoon'un yanında herkes mi öyle görünüyor acaba ya da kız gerçekten minyon), bıcır bıcır, her şeye her yere koşturan, her işi halleden, elinden her iş gelen ama her davranışı da kurallara kaidelere uygun bir kız şeklindeydi. Ne olursa olsun kendi iyilik çizgisinden ve etik sınırlarından çıkmadı. İzlemesi keyifli bir karakterdi ama Rowoon'un canlandırdığı karakterle romantik olarak bir kimya oluşturamadı - bana göre. İzleyen hemen hemen herkesin ikisini birbirine yakıştırdığına eminim ama ince bir fark var, onu göremedikleri için olsa gerek. İki karakter olarak olayların içinde, bir arada, yan yana kimyaları çok iyiydi. Sadece romantik olarak bir yıldızlar ışık patlamaları yoktu ortada o kadar.

Mükemmel kral

Daha önce Hometown Cha Cha Cha'nın neşeli kafe sahibi olarak izlediğimiz Jo Han Chul'u oldukça fantastik bir kral olarak izledik burada. Fantastik diyorum çünkü tarihi bir dramada böylesi yumoş, anlayışlı, empatik, kafası çalışan, kimsenin tahttan indirmeye, suikast düzenlemeye çalışmadığı, her şeyi herkesi bir şekilde idare edebilen başka bir kral karakteri görmedim. Keşke her tarihi drama kralı Jo Han Chul olsa.

Hikayemizin güç timsali kadını rolündeki Park Ji Young'u izlemek de ayrı bir keyifti. Hareketleri bir an sinirinizi bozuyorsa öbür an ne kadar mantıklı davrandığını görebiliyordunuz. Kendisi dizilerin ağır toplarından, sektörün eski ve önemli oyuncularından ama buraya kadar hiç gördüğümü hatırlamıyorum. Denk gelmemişim demek ki. Moon Lovers: Scarlet Heart Ryeo (2016)'da üçüncü kraliçeymiş mesela, hiçbir fikrim yok hafızamda.

Yan karakterleri oynayan oyuncuların hemen hepsi çok iyiydi yaptıkları işte. Ama bence bunda, ellerine verilen metinde gayet üstüne düşünülmüş karakterlerin yer alıyor olmasının etkisi var. Herkes yer aldığı noktaya cuk oturuyor ve her sahne su gibi akıyor. 3.duvarın yıkıldığı, her bölümün başındaki sahneler de ayrıca eğlenceli şekerleme süsleriydi hikayeye.

Ben bu hikayeyi ve karakterleri gerçekten çok sevdim. Dediğim gibi sadece tarihi bir fonda olduğu ve Rowoon'u takibe aldığım için açmıştım ama hiç beklemediğim kadar iyi çıktı. Haftalık olarak izleyip, 2023'ün içinde başlayıp biten son diziydi benim için. İzlerken çok keyif aldım, çok mutlu oldum. Biliyorum 2023'ün favorisi olarak - benim favorim olarak - The Matchmakers'ı söylemedim çetelede ama sanki yılın son günü, koştura koştura, uykumdan feragat edip, bitirdiğimde ve şu an üstüne düşündüğümde sanırım en çok bunu sevdim diyebiliyorum.

Destined With You [이 연애는 불가항력] (2023)

 Lee Hong Joo, belediyede çalışan bir memur kızımız. Çevre düzenlemesiyle ilgili bir bölümde, öyle çoğunlukla belediyenin yetki sahasındaki parklarla, bahçelerle, ormanlarla falan ilgili şeylere bakıyor. Aslında iyi, sevimli ve arkadaş canlısı ama işte biraz doğrucu falan olunca insanları kendine gıcık etmiş. Yalnız başına yemek yemek zorunda kalıyor, tek ailesi olan babasını da kaybettiği için hayatının hemen hemen her alanında yalnız. Çok üzgün.

Bir gün belediyenin alanındaki bir ormanda, metruk bir eski evde bir youtuber kaza geçirip, ölünce oranın yıkımı ve düzenlenmesi ile ilgili iş Lee Hong Joo kızımıza kalıyor. Arazinin sahibi de çok zengin, pek yakışıklı ve zeki ama soğuk (ay allahım gına geldi bu tiplerden ya neyse senaristlere gelmedi) avukat Jang Shin Yoo çıkmasın mı? Arazide bir de gömülü bir sandık, sandığın içinde de eski bir büyük kitabı buluyor avukatımız. Eskiden şaman olan ama şimdi bakımevinde alzheimerlı gibi takılan teyzeden de bu kitabın sahibinin memur kızımız olduğu bilgisini aldığı için takılıyor memur kızımızın peşine. Sahibi derken yani işte Hong Joo'nun ataları yazmış güya kitabı, o yüzden ona miras diyor teyze.

Ama avukat oğlumuzun da bir sorunu var. Ailesinin erkeklerini erken yaşta öldüren bir hastalık var. Esasında bu bir lanet. Jang ailesinin atalarından birini bir şaman lanetlemiş. Jang Shin Yoo'nun beyninde doktorların anlam veremediği ve tedavi edemediği bir şeyler var. Lanet işte yahu. Shin Yoo da acaba bu büyü kitabındaki büyülerle bu memur kız beni iyileştirebilir mi diye çabalıyor. Memur kızımız ise büyü kitabındaki büyülerle platonik aşık olduğu belediye başkanının yardımıcısını kendime aşık edebilir miyim diye bakıyor. Bu esnada tabi aşk büyüsünde yanlışlık oluyor ve avukat oğlumuz memur kızımıza aşık oluyor. İkisi de bu karışıklığı çözebilmek ve büyüyü tersine çevirebilmek için birlikte çabalamaya başlıyor.

Bu Nakhwa Nori festivallerini çok  severim ama bu sene her dizide - her bir tanesinde kullandılar

"Destined With You", orijinal adıyla "이 연애는 불가항력" (bu aşk imkansız olarak çevirebiliriz) 23 Ağustos - 12 Ekim 2023 arasında 16 bölüm olarak yayınlandı Güney Kore'nin jTBC kanalında (ve Netflix'te). Konusunu okuyunca çok da ilgimi çekmemişti. Başrollerdeki Jo Bo Ah ile Rowoon'u da daha önce hiçbir dizide izlememiştim. Sadece ilk bölümü yayınlanmıştı ve bakıp, bırakırım diye düşünerek açtım. Bir de zaten jTBC'nin dizileri - özellikle romantiklik tarafında yer alır gibi görünenleri - genelde daha durgun ve benim zevkime göre sıkıcı olma eğilimde diye düşünürüm. Ama ilk bölümde vuaaa neler oluyor dedim. Rowoon'un canlandırdığı avukat oğlumuzun boynundan yukarı sahibi olmayan kanlı bir el tırmanıyordu. Olmayan birileriyle konuşuyordu, gerilim ortamı sarıyordu. Karanlık ve gizem doluydu. Öteki yanda ise başrol kızımız da yine korku filmi gibi sahnelerdeydi ama komikti de. İlk bölüm beni hem cezbetti hem de keyif verdi. İyi bakalım değişik bir şey var galiba dedim. Devam ettim.

Memur kızımız

Ama değişik bir şey değilmiş. Hem de son zamanlarda izlediğim pek çok kdramanın sahip olduğu az buçuk otantikliğe ya da iyi yazılmış kadın karakterlere bile sahip değilmiş. Hikaye aslında ilgi çekici bir gizeme sahipti hakkını yemeyeyim. Yine geçmiş hayatlardaki olaylardan ötürü lanetler, aşklar falan vardı ama o nokta - genel çerçevede - iyi düşünülmüştü. Bu hikayenin işleyişi sarpa sardı, saçmaladı daha sonra. O geçmiş hayattaki karakterlerin bu hayata yerleştirilmesinde çok salak şeyler yapıldı sonra da. Yani senarist iyi bir şeyi bir yerden duymuş sanki, sonra üzerine saçmalamış da saçmalamış gibiydi. Başrol kadın karakterimiz, memur kızımız yani yazılabilecek en salak, en özsaygısız, en düşüncesiz, en gereksiz karakterlerden biriydi. Üstüne bir de Jo Bo Ah'nın böyle vik vik bir sesle, ağlamaklı gözlerini habire kocaman açarak, ağzını uzatarak oynamayı seçmesi bu karakteri resmen tüm diziyi bana işkence haline getirdi. Belediyedeki ofis ekibinin tüm dizi boyunca, gram ilerleme göstermemesi hele. Hani sinir bozucu ofis arkadaşları tüm senaryo boyunca olan olaylar, yaşanılanlarla birlikte sonunda az biraz da olsa değişir, gelişme gösterir ya, normalde "karakter" yazımı budur. Hah işte burada bu salaklar ilk bölümden son bölüme kadar sıfır gelişme gösterdi.

Evin çatısında piknik yapıyoruz

Güney Kore'de belediyede memur olunca böyle evlerde yaşayabiliyorsak oraya nakil olayım

Dizinin tek iyi yanı benim için ve izlemeye devam etmemin tek sebebi Rowoon'du. Normalde orada burada rastlıyordum, yüzü aşırı estetikli geldiğinden biraz sinirimi bozuyor bakamıyordum. Estetikli olmayabilir bilemiyorum ama öyle görünüyor. Yani estetiğe karşılığımdan değil, böyle rahatsız edici olanları var ya hani, bakarken o insana yanlış bir şeyler olmuş ve olmamalıymış gibi hissediyorum. Gözlerime habire parmak sokuluyormuş gibi. Normalde burnunuz yamuk doğmuş olabilirsiniz mesela ya da dudaklarınız kendiliğinden kocaman olabilir. Bu görüntüye bakmakla ilgili bir sorunum yok. Öyle doğduğunuz için o zaten bana doğal geliyor kendiliğinden. Ama karşımdaki şeyin o insanın kendi kendine seçerek yaptığı bir şey olduğunu ve kötü durduğunu anlayınca sinirim bozuluyor. OKBsi olan bir insanın yamuk bir saatle karşılıklı oturmaya zorlanması gibi bir şey bu işte öyle diyeyim (benim yok, sadece durumu anlatmaya çalışıyorum). Böyle birkaç oyuncu var benim için, Im Soo Hyang mesela. Kadının bırak dizilerde oynamayı, evden dışarı çıkmaması gerekiyor bence. O kadar kötü. Ve kimse de demiyor, kendisi de görmüyor. Onu o hale getiren doktorun yatacak yeri yok zaten (ki önceki burnu olabilecek en normal burun, insan gerçekten yumruklamak istiyor).

İşte Rowoon da o kadar olmasa da o bir değişik burnu ve ördek dudaklarıyla çok bakmaktan hazzetmediğim bir oyuncuydu. Ama bu dizide görüntüsünü atlayıp, oynayışına ve karakterine odaklanabildim ve çok eğlendim. Normal hayatında acayip komik ve eğlenceli bir insan olduğunu görünce de sebebini anladım. Tüm o gerçek Rowoon'u senaryonun kendine tanıdığı az buçuk alanda ortaya çıkarıp, sahneleri kendi başına yüklenip götürdü. Mantıksız ve salaklıkla dolu senaryo boyunca yüzümü güldürdü. Zaten bir 18 gün sonra da onu ikinci kere göreceğim bir başka dizisi yayınlanmaya başladı (şu anda devam eden The Matchmakers). O arada geçende bahsettiğim A Time Called You'da da bir bölümde göründü. Sanırım bu seneki kdrama kazancım Rowoon oldu böylece.

Gerçekten bir tane daha geçmiş hayatında aşıklardı ama sonra çoook kötü şeyler oldu senaryosu
görürsem Kore kültür bakanlığına balyozla dalmaya gideceğim

Neyse, dizi iyi değildi. Tüm bunlarla bunu söylemeye çalışmıştım aslında. Çok iyi ve değişik bir şeymiş gibi kendini kamufle ederek başlayıp, salaklığına doyulmayan, geçmiş hayatlardan gına getirten, artık böyle kadın karakter mi kaldı allasen be senarist diye ekrana kafa geçirmelik kocaman bir zaman kaybıydı. Jo Bo Ah öyle olmayabilir ama bir daha görürsem yolumu değiştireceğim o derece.