Lakmé'nin Flower Duet'i

"Lakme", Fransız besteci Leo Delibes'in 1881'de bestelediği 3 perdelik bir opera. Hikayesi 19.yy.ın sonunda Hindistan'da geçiyor. Britanya yönetimi altındaki bu koskocaman ülkede Hinduizm'e inananlar gizlenmek zorunda kalıyor yönetimin baskısı altında. Böyle bir ortamda başlıyor anlatmaya hikayesini operamız. Bir Brahman rahibi olan Nilakantha'nın güzeller güzeli kızı Lakme ile onların şehrini, ülkesini işgal etmeye gelmiş bir İngiliz askeri olan Gerald'ın birbirine aşık olmasını ve her büyük aşk hikayesinde olduğunu gibi trajik sonlarına doğru ilerlemelerini dinliyoruz şarkılar boyunca. Evet bu trajik bir aşk hikayesi ama beni etkileyen şarkısının ne bu aşkla ne de trajediyle bir ilgisi var. İlk duyduğumdan beri, tek kelimesini bile anlamasam da dinlerken bana değişik değişik şeyler hissettiren şarkısı operanın ilk perdesinde. Flower Duet olarak bilinen "Sous le dôme épais" aryası (yani kalın kubbenin altında diyebiliriz google öyle çeviriyor). Yıllar sonra açıp da sözlerine baktığımda, ne anlatıyor acaba bana bunca şey hissettiren bu parça diye okuduğumda oldukça şaşırmıştım. Çünkü gayet hülyalı bir şekilde nehir kenarına yıkanmaya gelen Lakme ve hizmetçisi Mallika'nın orada gördükleri çiçeklerin güzelliğinden bahsetmeleri üzerine kuruluydu şarkı. Ahh bunlar ne güzel yaseminler böyle güllerle sarmaş dolaş, nehir ne de güzel akıyor hadi suya girelim la la lala...diye söylüyorlar esasında ama insan bunları bilmeden dinlediğinde neler neler hissediyor.