25 Mayıs 2011 Çarşamba

"Always & Forever"

Bazı insanlar vardır herkes için, onlarlayken cidden mutlu olduğunuzu hissedersiniz. Anlatırlarken onlar sizinkinden çok ayrı hale gelmiş dünyalarının ufak köşebaşlarını, hiç susmasınlar istersiniz. Vakit hiç geçmese...Şu an hiç bitmese...
Ama bırakın o an'ı, yıllar geçmeye devam eder. Onlar konuşurken, mutluluktan kıvranan içinize taşlar oturmaya başlar yavaş yavaş. "Bu an da geçecek, şimdi olduğumuz yer de kaybolacak." Oysa sadece yine o geniş, kirli pencerelerin önündeki soğuk tahtalarda oturup, az önce çıktığınız dersten yakınmayı bile sandıklar dolusu altından daha fazla istiyorsunuzdur.
Herşey kendi dışında değişirken zaman geçmesin, hiç ilerlemesin istiyor insan işte böyle.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

“We are what we pretend to be, so we must be careful about what we pretend to be.”

 Kafam cadı kazanı gibi. Rüyalarla boğuştuğum bir gece geçirdiğimden. Dün annem geldi, onu aldım aştiden. Mutluydum yani, mutluyum. Gece de ...