21 nisan

Bazı insanların enerjisini, o güzel kişiliklerini taa kilometrelerce öteden, bir sinema perdesinden, bir tv ekranından bile hissedebilirsiniz. James de benim için böyle. Belki tamamen yanlış düşünüyor, yanlış hissediyor olabilirim, evet böyle bir olasılık her zaman var. Ama onunla ilk tanıştığım "Becoming Jane"den beri hep çok sevimli, yaramaz bir çocuk-adam gibi geliyor bana ve onu izlemek, onun oyunculuğunu izlemek hep mutlu ediyor.
İyi ki doğmuş da, onu izleme şansım olmuş.

21 nisan

Bir keresinde anlatmıştı James. Okuldayken hoşlandığı kız bir oyunda-tiyatro oyununda mı bir dizide mi ufak bir filmde mi ne oynuyor diye o da gidip yazılmış bu işe. Sırf kızı etkileyebilmek, ona yakın olabilmek için ergence bir şeyler yapıyormuş yani kendince. Hiç öyle oyuncu olayım edeyim diye bir düşüncesi yokmuş, niyeti de yokmuş. Gideyim kızı etkileyeyim mantığında, atlamış bu işe.

Öyle rahat, öyle eğlenceli bir insan o. 21 nisan da doğumgünü gene.

21 nisan

Altın Yol'da yürüdü, gazeteci olup intihar etti, bisiklet sürdü, tekerlekli sandalyede dans etti, hırsıyla kendi kendini öldürdü, masum bir çocuğu uyutup sonra pişman oldu, diktatörlerden kaçan doktor oldu, duygulu dalavereci oldu, üniversitenin en ineği oldu, parası yoktu ama aşık oldu, sınıf farklılığına aldırmadı gene aşık oldu,  mermilere falso attırdı, tolstoy'un yardımcısı oldu hayatı öğrendi, en adilin içindeki adaletsizlikle savaşıp yenildi, beynine yöneldi sonra, düşünceleriyle gemileri yönlendirdi...

Ama hep ağladı. O masmavi gözleri, insanın içini allak bullak eden gözyaşlarını döktü her seferinde. Hep ağladı.

O ağladı, dünya durdu.