Şimdi, durup dururken buraya koymak istedim bunu. Zamanında okurken kaydetmişim, mutlaka göstermeliyim size de diye. Çünkü okurken nasıl da birden bire gözlerimden yaşların boşalmasına, hıçkırarak ağlamaya başlamama sebep olduğunu çok net hatırlıyorum. Ama neden o anda da şimdi de bu cümlenin beni bu kadar vurduğunu anlayamıyorum. Yani bu cümlenin dışında kocaman bir aşk hikayesi dönüyor mesela, ona çarpılmış yamulmuş olmam lazım falan diyor insan ama o beni zerrece etkilemezken bu cümle, bu cümleye gelen cümleler..Ne bileyim, bu da böyle birşey işte.
Zamanında “asla söylemeyeceksin” deyip mektup yutan, ama gelinlik denerken “sır ne olacak, söyleyecek misin?” diyen Nihan’ı da anlıyorum, çünkü bazen odadaki tabancayı en yakın arkadaş taşımak zorunda kalır.
(Ranini Tv'deki Kiralık Aşk'ın sezon finali bölümüne dair inceleme yazısından bu cümle.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder