Tamamen karman çorman olmadan toparlamak istedim. Malum, işim gücüm yok gibi bu ara, eh öyle olunca da ip yumağına dolanan kedi misali yuvarlanıp gitmekte olduğumu, olacağımı daha doğrusu fark ettim. Bir keresinde Elementary'de Sherlock da demişti, "Bizimki bir dikkat dağınıklığı çağı. Sürekli bilgi akışının cezalandırıcı gürültüsü." diye. Aynen öyle, gün be gün yaşıyorum şu an bunu. Habire oradan buradan bir sürü haber bilgi tweet resim listeler görüntüler fotoğraflar yorumlar...akıyor. Beynimin gözlerimin etrafından dönüp duruyorlar. Ama bunu kendime ben yapmışım, yeni fark ediyorum. Tüm bu "yoğunluğun" olmadığı çağlarda - ki ben ona bilgisayar ve net öncesi çağım diyorum - gayet inek bir öğrenci-insan kafasıyla gül gibi geçinip gidiyordum. Bakın bu gerçeği tespit etmiş olmam çok önemli, tüm o üniversite dönemiyle birlikte gelen son hız dibe çöküşümü de açıklıyor. Dikkatimi yüz milyon tane şeye bölüyormuşum, bölüyorum yani. Aynı anda hem hiyeroglifleri okumayı, hem ispanyolcayı öğrenmeye çalışırken bir yandan da önüme düşen milyonlarca sinema haberine yetişmeye çalışıyorum mesela. Bir insanın binlerce ilgi alanı olabilir mi? Olmamalı yani. Bu açgözlülükten ya da görgüsüzlükten başka bir şey değil. Netime şöyle bir bakıyorum; twitterda binlerce ayrı konudaki hesapları takip ediyorum, instagramda aynı şekilde, bloglar deseniz her birşeyi okumaya çalışıyorum. Her gün her dakika milyonlarca şey öğrenmeye çalışıyorum. Bunun sonucunda da kocaman bir gürültü ile kalakalıyorum hiç birinden birşey anlamadan. Yapma dediğim dakikadır bu kendime.
Azaltıyorum. Düzene sokuyorum. Tek tek odaklanacağım bundan sonra. Bu kadar fazla şeyle ilgilenmeye çalışmama gerek yok sonuçta. Fazlalıkları atıyorum, ortalığı temizliyorum. Sonuçta eski Roma geleneklerine göre "arınma" zamanındayız yılın. Romalıların bu aya bu ismi verirken bir bildikleri vardı herhalde, o kadar da cahil olamazlar (Kastettiğim şey Şubat-->February-->Februarius ismi bu ayın. Latince Februum'dan geliyor, arınmak-arıtmak anlamlarına geliyor. Roma'da bu ayın 15'inde Lupercalia-Februalia festivali düzenlenirmiş. Yılın bu dönemi çok yağışlı olabildiğinden suyla birlikte herşeyden arındıklarını, temizlendiklerini düşünmek gibi birşey yani. Gerçi bu festival sırasında yaptıkları şeylerin hepsi sadece arınmakla veya benim safça düşündüğüm şekliyle arınmakla falan alakalı değil, bir sürü saçma sapan şeyler oluyordu ama ben onları yok sayıyorum. kaynağım ve daha fazlası için :Crowl).
Buraya da böyle yazıyorum ki kendime hatırlatabileyim dağıldıkça. Bu gece son antibiyotiğimi de içiyorum, tam olarak iyileşmiş sayıyorum kendimi. Toparlanmak, ayaklanmak için iyi bir zaman.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder