25 Haziran 2011 Cumartesi

Kuruntu

Aynen böyle, Kahlan gibi, elimi uzatıp boynunu kavrayıp, itiraf etmesini sağlamayı istedim. O derece canıma tak etti.
Sıkıldım bu halden çünkü, sembollerden, dolaylı yollardan, ipuçlarından, takip edilen izlerin bir yere varmamasından, hiçbir şeyin açık açık konuşulmamasından, korkularımızdan, korkularımdan...
Ve devam edememekten.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

 Doktora gittim sonunda. Bir süredir içten içe, açık açık hissettiğim şeyi görmezden geldikçe kaybolur belki diye düşünüyordum ama geçmedi. ...