28 Temmuz 2015 Salı

bu da mı gol değil

Kabul edilmişim! Valla hala şaşkınım ama Ankara Üni.'ye kabul edilmişim yüksek lisans için. Az önce gördüm. Sabah otobüsten inip eve girdiğimden beri korkaklığımdan oyalanıp duruyordum bakmamak için ama sonunda az önce sayfayı açıp baktım ve gördüm ismimi listede. Çok mu sevindim ne hissettim bilemiyorum ki. Yalnız farkına vardım, ben artık bir mekanizma haline getirmişim bunu, sevinemiyorum. Hakikaten. Çok çok güzel bir şey de olsa mesela ben sevinemiyorum. Böyle aklım hemen tıkır tıkır dönmeye başlıyor, kötü birşeyler arıyor düşünecek ya da olan o şeyin aslında güzel olmayabileceğine dair senaryolar üretiyor. Kendime sevinmek için hiçbir hak tanımıyorum, tanımıyormuşum yani, onu fark ettim.
Ama kabul edilmişim yani :)

4 yorum:

  1. Al ben de de o kadar mutluluktan ağlayacak kadar sevinecek olsambile yine se kötü bir şey olacak diye tam anlamıyla sevinemiyorum nedendir acaba kaybetmeye mi alıştrdık bünyeleri :)
    Tebrik ederimmmm umarım çok güzel olur senin için :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok teşekkürler, umarım süper olur :D
      kaybetmeye alıştırdık mı alıştık mı artık hangisinden bilemiyorum yalnız :p ya da büyük ihtimalle bu karamsarlığı içselleştirdik, bir an önce kurtulalım.

      Sil
  2. Harika bir haber! İçtenliğime inanın, çok sevindim. Kendim kabul edildiğimde de çok çok sevinmiştim. Şimdi sizin yerinize de sevinebilirim :) Tebrikler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkür ederim, böyle hep birlikte sevinince ben de mutlu oldum çok :)

      Sil

eylülde

 Neden hep imkansızı istiyor ki canım? Oysa çok kolay olabilirdi. Elimi uzatsam alabileceğim mesafede duran şeyler. Çok kolay olabilirdi. He...